Pubs en bars in Edinburgh hebben voor elk wat wils – zelfs een of twee katers!
Misschien plant u een vrijgezellenfeest of vrijgezellenfeest … Edinburgh is een van de meest populaire bestemmingen in het VK voor hedonistische weekenduitstapjes! Voor een stad met slechts 477.000 inwoners hebben we een uitzonderlijk groot aantal pubs, bars, clubs en muzieklocaties.
Hoe overleven ze allemaal? Nou … een reden is dat de inwoners van Edinburgh echt zin hebben in plezier en graag hun haren laten zakken! Een andere reden is de schat aan feestbeesten van elders die naar Edinburgh worden getrokken om te zien of zijn reputatie zijn facturen waarmaakt!
Met zo’n enorme variëteit om uit te kiezen, kan het moeilijk zijn om te beslissen waar je heen gaat. Dat is waar deze pagina binnenkomt. Ik zal deze pagina opsplitsen in zes secties om de zaken duidelijk en to-the-point te houden: trendy bars, traditionele pubs, themabars, studentenbars en sportbars.
Natuurlijk kan ik niet absoluut elke opmerkelijke pub en bar in de stad Edinburgh behandelen. Zelfs een 70-jarige lokale man zou dat niet kunnen redden! Ik heb echter een behoorlijk aantal uitstekende pubs en bars in Edinburgh geselecteerd die je op weg helpen en je een idee geven van wat er beschikbaar is in deze geweldige stad.
Uit respect voor de geschiedenis en cultuur van mijn geboortestad, zal ik beginnen met onze nogal spuugende traditionele pubs. Als algemene vuistregel vindt u overal in de stad traditionele pubs, maar er is een overdreven aantal in de Grassmarket, aan de Royal Mile en in Rose Street, direct achter Princes Street.
Wat ooit een plaats van uitvoering was, is de Grassmarket nu een toevluchtsoord voor intieme, gezellige pubs met elk een grappige naam en karakter. Van pub naar pub springen is een eenvoudige taak, aangezien de kasteelkant van de Grassmarket praktisch een ononderbroken terrasvormig gebouw is met verschillende traditionele pubs. Houd er niet van? Ga naast de deur!
Ook interessant: gourmet vlees
If you prefer a smoother, oakier style wine
Deze brouwsels hebben een zeer volle moutsmaak, een lager koolzuurgehalte en een zuivere afdronk. Sommige ales in Belgische stijl kunnen ook erg alcoholisch zijn (het alcoholgehalte stijgt met elk niveau van single tot double tot triple malt). Engels bruin bier, ook wel ‘notenbruin’ bier genoemd, heeft ook een volle romige smaak en weinig koolzuur. Het heeft de neiging minder ‘eikachtig’ te zijn (als dat woord zelfs wordt gebruikt in bierbeschrijvingen) dan de Belg, maar heeft ook een geweldige schone afwerking en een zachte schuimkraag.
Een andere uitzonderlijk romige, soepele stijl is stevig. Niet te verwarren met porter of bock, stout heeft de neiging minder alcoholisch en meer geroosterd te zijn dan welk ander bier dan ook. Ondanks zijn donkere kleur hebben stouts een heerlijk lichte smaak en een aanhoudende romige schuimkraag. Stouts staan bekend om hun trapsgewijze hoofden. Havermoutstout valt op door zijn zijdezachte mondgevoel.
Voor een volle witte wijndrinker kunnen tarwe- of witte (‘Weiss’-) bieren geweldig zijn. Het zijn troebele, karamelkleurige ales, meestal gemaakt van tarwe met wat mout als zoetigheid. Wees voorbereid op een geweldige romige schuimkraag en service met een sinaasappel- of citroenwig voor toegevoegd zuur. Ze kunnen ook erg alcoholisch zijn, maar zijn heerlijk dorstlessend op een zomermiddag.
Het bier dat qua gisting het dichtst bij wijn staat, is lambiek. Deze zijn ook Belgisch van oorsprong en behoren tot de oudste bieren in stijl. Mocht je een brewpub vinden die een lambiek aanbiedt, probeer het dan meteen. Dit zijn tarwebieren, met een latere toevoeging van fruit. De klassieke lambiek is Kriek, gemaakt van kersen, of Framboise, gemaakt van frambozen. Lambiek kan echter van bijna elk fruit worden gemaakt. Abrikoos, bes en peer zijn andere veel voorkomende smaken. Deze bieren zijn intens. Sommige kunnen erg droog en scherp zijn en andere zijn bijna suikerachtig, ze zijn zo zoet. De koolzuur is hier vol, dus wees voorbereid op bruisingen. Het is zeldzaam om te vinden in brewpubs, omdat lambiek enorme hoeveelheden fruit nodig heeft om het bier te fermenteren.
Enigszins gerelateerd, alleen omdat het ook van fruit is gemaakt, is cider. Veel brouwpubs hier in Michigan proberen cider als een zoet alternatief voor bier. Het is heel lief. Cider gemengd met pils of bitters wordt een slangenbeet genoemd en kan uitstekend zijn. Tenzij de cider erg droog is (wat ideaal is), zal het drankje troebel lijken, maar laat dat een heerlijke pint niet in de weg staan. De smaak hangt af van de kwaliteit en het mengsel van cider tot pils. Half en half is traditioneel, maar als de cider erg zoet is, is meestal minder cider tot pils beter.
Een wijnliefhebber loopt een brouwcafé binnen
Navigeren door een brewpub-menu als wijnliefhebber kan ontmoedigend zijn. Het lijkt erop dat veel bierdrinkers ook van wijn houden, maar het omgekeerde is niet altijd waar. Als wijnliefhebber die getrouwd is met een bierfanaat, hebben bezoeken aan brewpubs mij jarenlang belemmerd. Waarom drinken ze niets anders dan bier? En wat moet een wijndrinker in deze situatie doen? Het antwoord is minder ingewikkeld dan het lijkt.
Het antwoord heeft meer te maken met staatsdrankwetten dan met vooroordelen. Hier in Michigan is het een bierpub of proeflokaal alleen toegestaan om wijn, bier of sterke drank te verkopen die in eigen huis wordt geproduceerd. De verkoop van alcohol die door een andere fabrikant is geproduceerd, vereist een heel ander (en ingewikkelder om te verkrijgen) type drankvergunning. Vanwege beperkingen voor brouwerlicenties zijn niet alleen de brouwpubs in Michigan beperkt tot het verkopen van hun eigen product, ze zijn beperkt tot slechts één locatie.
Daarom is de kans klein dat uw lokale brouwerij iets anders serveert dan hun eigen brouwsel. Wees voorbereid om aan een bar te gaan zitten voor een groot bord met alleen maar schattige namen en alcoholgehalte voor verschillende IPA’s, lagers, ales en stouts. Wat is, gezien deze grimmige visie, een wijnliefhebber om te drinken?
Een goede eerste stap is om het smaakprofiel van bierstijlen te begrijpen. Te vaak zie ik wijndrinkers een pils bestellen (en teleurgesteld zijn), simpelweg vanwege de verwachting van een duurzame smaak en een lichte kleur. Pils in een brewpub zal heel anders smaken dan in massa geproduceerd Amerikaans pils. Het zal een hoog koolzuurgehalte hebben, met een zoet (of ‘moutig’) profiel en een afwerking die erg zuur kan zijn. Om deze redenen staat het pils meestal niet hoog op de lijst van bier voor wijnliefhebbers.
Als je een fan bent van extreem droge wijnen, dan is een IPA misschien iets voor jou. IPA staat voor India Pale Ale en wordt gekenmerkt door zijn intense ‘hoppige’ smaak. “Hop Heads” zijn op dit moment de rocksterren van de brewpub-wereld, en er wordt een steeds sterkere duw voor het hoppiest brouwsel rond. Een veel voorkomende opmerking over het drinken van een IPA gaat zoiets als “Ik heb het gevoel dat al het vocht uit mijn mond is gezogen.” IPA is niet alleen intens smaakvol, maar een deel van de stijl is ook dat het intens alcoholisch is, meestal in het bereik van 5-7 +%. Iets meer dan ongeveer 6% alcohol kan onmiddellijk worden gedetecteerd bij de eerste smaak. Net als een warme wijn hebben deze bieren een zeer hete smaak.